IJslands mos wordt al sinds de 17e eeuw gebruikt in de volksgeneeskunde. Ondanks zijn naam is IJslands mos in werkelijkheid geen mos maar een korstmos. De Vikingen gebruikten deze geneeskrachtige plant reeds wegens de balsemachtige ingrediënten bij geprikkelde slijmvliezen van de bovenste luchtwegen. IJslands mos is inheems in het noorden van Europa, zoals IJsland. IJslands mos bezit de hoogste concentratie aan verzachtende slijmstoffen. Die bedekken beschermend de geprikkelde slijmhuid en verzachten snel de vervelende hoestprikkeling. Daarom wordt IJslands mos wegens zijn sterk verzachtende werking als hoeststiller gebruikt bij droge prikkelhoest.
Zijn de slijmvliezen in de keel geprikkeld en ontstoken – zoals het geval kan zijn bij een verkoudheid - dan verzacht heemst de droge prikkelhoest. Verantwoordelijk voor de verzachtende werking van heemst zijn de slijmstoffen die in de bladeren en wortels aanwezig zijn. De slijmstoffen hechten zich aan de slijmvliezen in de mond, hals en keelholte en hebben een beschermende en helende werking. De ingrediënten van de heemst vormen een soort beschermlaag op de slijmvliezen en brengen ze tot rust. De ingrediënten hebben een sterk verzachtend effect die de activiteit van de trilhaartjes in de bronchiën remt en zo snel de hoestprikkeling verzacht.
De zoethoutwortel ondersteunt het zelfgenezingsproces van de ontstoken slijmvliezen. Bovendien heeft ze een omhullend en beschermend effect op de slijmvliezen, zodat die beter kunnen genezen. Zo is het niet verwonderlijk dat de 'aromawortel' steeds meer aan populariteit wint als heelmiddel bij verkoudheden, aandoeningen van de luchtwegen en prikkelhoest. Vandaag geldt deze wortel als een van de meest onderzochte geneeskrachtige planten en dankzij haar beschermende effect wordt ze gebruikt bij ontstekingen van de slijmvliezen of prikkelhoest.